سایت طوفان بت

ژوزه مورینیو دوباره در این کار است، مردم، اما تیم رم او اگر بخواهد در پایان فصل 2022/23 افتخار قاره‌ای را کسب کند، باید بر سرمربی نهایی لیگ اروپا غلبه کند.

پیروزی در افتتاحیه لیگ کنفرانس اروپا باعث شد رم به طور خودکار به لیگ اروپا این فصل صعود کند و پیروزی در چهارشنبه شب با توجه به سقوط داخلی آنها بسیار مهم است.

جالوروسی به روش معمولی به رهبری ژوزه راه خود را از بین برده اند تا به رویداد نمایشی رقابت برسند و انتظار می رود که در فینال که برنده شش بار سویا در انتظارش است، جنگ فرسایشی رخ دهد.

خوزه لوئیس مندیلیبار فصلی را که برای اندلسی ها بد به نظر می رسید نجات داد. خطر سقوط زمانی بسیار واقعی بود، اما مندیلیبار سویا را تا سطح میانی جدول لالیگا هدایت کرد و در عین حال به آنها کمک کرد تا فراتر از منچستریونایتد و یوونتوس به فینال دیگری در لیگ اروپا برسند.

در اینجا رکورد رودرروی دو فینالیست به نظر می رسد.

رم و سویا تنها یک بار در رقابت های رقابتی با یکدیگر روبرو شده اند. دو طرف در مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا در فصل 2019/20 با شیوع کووید به مصاف هم رفتند که پس از از سرگیری فصل، تمامی مسابقات حذفی در یک بازی در آلمان انجام شد.

سویا با گل‌های سرخیو رگیلون و یوسف ان‌سیری مقابل رومی‌های پائولو فونسکا پیروز شد و با نتیجه 2-0 پیروز شد. جانلوکا مانچینی که در این فصل برای ایتالیایی ها تحت تاثیر قرار گرفته است، اواخر وقت اخراج شد.

سه رویارویی دیگر آنها همگی در بازی های دوستانه پیش فصل اخیر انجام شده است. آنها از سال 2015 سه بازی تابستانی را انجام داده اند و اولین آنها یک طوفان مطلق بود. رم با نتیجه 6-4 پیروز شد و ادین ژکو، محمد صلاح و فرانچسکو توتی همگی در جدول گلزنی قرار گرفتند.

سویا در دومین دیدار خود دو سال بعد در سال 2017 پیروز شد. ژکو یک بار دیگر برای رم گلزنی کرد، اما ضربه او پس از اینکه سرجیو اسکودرو و نولیتو باعث برتری 2-0 تیم اسپانیایی شدند، تنها یک تسلیت بود. آخرین دیدار بدون گل به پایان رسید.

تاریخ	محل	نتیجه	گلزنان
14 آگوست 2021	آلگاروه، پرتغال	رم 0-0 سویا	N/A
6 آگوست 2020	دویسبورگ، آلمان	سویا 2-0 رم	سرجیو رگیلون، یوسف انسیری
10 آگوست 2017	سویا، اسپانیا	سویا 2-1 رم	سرجیو اسکودرو، نولیتو / ادین ژکو
31 جولای 2015	رم، ایتالیا	رم 6-4 سویا	ادین ژکو (2x)، واسیلیس توروسیدیس، راجا ناینگولان، محمد صلاح، فرانچسکو توتی / دنیس سوارز (2x)، خوزه آنتونیو ریس، کوکا

تاریخچه رم با باشگاه های اسپانیایی به فصل 1962/63 برمی گردد، زمانی که آنها در مرحله یک شانزدهم نهایی جام نمایشگاه بین شهرها با رئال ساراگوسا روبرو شدند. والنسیا اما در مجموع 3-1 پیروز شد.

به طور کلی، رم 39 بازی رقابتی را در برابر حریفان اسپانیایی در رقابت‌های مختلف یوفا و در برابر تعداد زیادی از باشگاه‌ها انجام داده است. جالوروسی چندین بار با غول های ال کلاسیکو بارسلونا و رئال مادرید و همچنین اتلتیکو مادرید، ویارئال و رئال بتیس روبرو شده اند.

مسابقات	برنده می شود	قرعه کشی می کند	تلفات	اهداف
41	13	6	22	45-65

آنها از زمان شکست مقابل والنسیا هرگز با یک تیم اسپانیایی در رقابت‌های یوفا فراتر از مرحله یک چهارم نهایی روبرو نشده‌اند و رکورد آنها در برابر اسپانیایی‌ها باعث می‌شود که خوانش تلخی داشته باشیم. رم از 41 بازی خود فقط 13 برد و 22 شکست داشته است.

با این حال، آخرین پیروزی آنها مقابل حریفان لالیگا، مسلماً خاطره انگیزترین آنها بود. بارسلونا در بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با نتیجه 4-1 پیش افتاد، اما بازگشت الهام‌بخش رومی که توسط “خدای یونان” کوستاس مانولاس تکمیل شد، به معنای پیشرفت جالوروسی در گل‌های خارج از خانه بود.

اولین رویارویی سویا در برابر حریف سری آ به تازگی در سال 2005 انجام شد، زیرا آنها در مرحله یک هشتم نهایی جام یوفا به مصاف پارما رفتند. یک رقابت فشرده تنها با یک گل قطعی شد و این ایتالیایی ها بودند که پیشرفت کردند.

سویا در طول این سال ها مقابل باشگاه های ایتالیایی عملکرد بسیار خوبی داشته است و نیمی از 14 بازی خود را برده است. آنها تیم هایی مانند فیورنتینا، لاتزیو و رم را به راحتی شکست دادند، اما مهم ترین پیروزی آنها در فینال لیگ اروپا 2020 برابر اینتر آنتونیو کونته بود.

نراتزوری های کونته برای حضور در این مسابقه مورد علاقه قرار گرفتند، اما سویا در رقابتی که بیش از همه دوستش دارند، جادوی وودوی خود را انجام داد تا با نتیجه 3-2 پیروز شود.

فصل	مسابقات / دور	نتیجه
2004/05	جام یوفا مرحله یک شانزدهم نهایی	سویا 0-0 پارما
2004/05	جام یوفا مرحله یک شانزدهم نهایی	پارما 1-0 سویا
2007/08	سوپر جام یوفا	آث میلان 3-1 سویا
2008/09	مرحله گروهی جام یوفا	سمپدوریا 1-0 سویا
2014/15	نیمه نهایی لیگ اروپا	سویا 3-0 فیورنتینا
2014/15	نیمه نهایی لیگ اروپا	فیورنتینا 0-2 سویا
2015/16	مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا	یوونتوس 1-0 سویا
2015/16	مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا	سویا 1-0 یوونتوس
2016/17	مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا	یوونتوس 0-0 سویا
2016/17	مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا	سویا 1-3 یوونتوس
2018/19	مرحله سی و دوم لیگ اروپا	لاتزیو 0-1 سویا
2018/19	مرحله سی و دوم لیگ اروپا	سویا 2-0 لاتزیو
2019/20	مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا	سویا 2-0 رم
2019/20	فینال لیگ اروپا	سویا 3-2 اینترمیلان

On a cloudy day in early January, Aaron Judge walked into the Yankees’ player development complex in Tampa, Florida. Hitting coach Dillon Lawson and infielder DJ LeMahieu were already working in the batting cages inside. They greeted Judge and congratulated him on the contract he’d signed a few weeks before, guaranteeing him a staggering $360 million over nine years.

Judge turned to Lawson. “So, what do you got for me?” he said. Judge wanted something specific to work on during this voluntary winter session, a flaw on which he could focus. Lawson hesitated. He was intimately aware of the obvious reality: Judge hit 62 home runs last season. He set an American League record for power last season. He became the biggest star in his sport last season.

“What — you don’t want to just run that one back?” Lawson said. But Judge gave only a courtesy laugh.

It wasn’t that Judge wasn’t touched by the praise. It was that his own record-breaking season isn’t how he frames what was or what might be for this team, a group of players that won 99 games in 2022 but failed — again — to deliver the Yankees a first World Series since 2009.

The difference this year, Judge believes, will lie in the small margins. In the little moments. In the marrow. The Yankees, Judge thinks, are so close to getting what they want that it’s impossible to be certain what tiny improvement might push them over the line. (It doesn’t hurt to keep hitting home runs, either. In his first three games, he already has two.)

So no, Judge told Lawson, he doesn’t want to run back last season. And even in January, he didn’t just want to shake the dust off his swing. He hefted his bat and stepped into the cage.

“There’s got to be more,” he said.

---

TWO DAYS BEFORE the Yankees’ first exhibition game in late February, Oswaldo Cabrera, a young Venezuelan utility player entering his second season in the majors, bounded into the clubhouse with a binder and a paperback book tucked under his arm. The book was “El Arte de la Guerra,” a Spanish translation of Sun Tzu’s “The Art of War” — the famous Chinese military treatise that has found a modern audience among those wanting to better understand the connection between mental strength and success.

“I have talked to him a lot about the mind,” Cabrera said, nodding his head at Judge’s locker just a few places up the row. “He talks to me about how important it is, how it means so much. That’s what I am learning now. And look at his career — why wouldn’t I want that? Why wouldn’t I want to do what he is doing?”

Later, Judge smiled when he heard about Cabrera’s reading choice. This is the sort of incremental improvement Judge embraces. Teammates understandably want to grill him on the details of how he loads weight to his back foot or the mechanics of his swing path, but the intellectual part of being a professional athlete has always intrigued Judge even more.

In his first few years with the Yankees, Judge picked up a habit of swiping dirt from the ground while at the plate, squeezing it with his hand and then tossing it away as a sort of mental trigger to help put a bad swing behind him. As his star — and the stakes of his career — rose higher, Judge searched for more mental advantages, digging deeper and deeper not only into the things he chose to do but also into the way he thought about doing them.

Books, like Ryan Holliday’s “Stillness is the Key” and Gary Mack’s “Mind Gym,” became a significant and consistent part of Judge’s cerebral development. He rotates through a variety of meditation apps (with a preference for Calm). He utilizes different wearable stress-relief devices, including one that has made its way around the Yankees’ clubhouse and, as Judge puts it, involves “holding it in your hands and it vibrates and man, it makes you feel relaxed.”

Judge gestured at the rest of the locker room: “This is all a tool that I use. Look around — everyone in the league has a bat. Everyone goes to the cage, does drills. Everyone. But somebody that doesn’t use this, doesn’t use these techniques or doesn’t have somebody they can talk to — I think I’ve got an edge on them.”

Among the most important people who contribute to his success, Judge said, is Chad Bohling, the leader of the team’s mental conditioning department. One of the routines Judge developed with Bohling is a ritual for the moment just before he goes out to the field. At exactly the same time before first pitch — “You can set your watch to it,” manager Aaron Boone said — Judge leaves the clubhouse, ducks into Bohling’s office and watches one of several videos Bohling has prepared that feature a flurry of positive images: Judge making a smooth defensive play or a sequence of excellent swings, one after another. Sometimes there will be a clip of an iconic athlete, like Michael Jordan or Peyton Manning. Sometimes there are images of Judge rounding the bases.

The inspirational component to the videos is obvious: “I’m probably not going to go 5-for-5 but at least it’s in my mind,” Judge said. Yet inspiration isn’t the main reason he watches them.

Despite standing 6-foot-7, despite averaging a home run every 9 at-bats, despite being named the 16th captain in Yankees history, Judge still battles fear. He still gets terrified he won’t be able to deliver what is expected of him night after night.

“Even days that I don’t want to, days where I just want to get the game started, I still go in there and watch the video,” Judge said. “Because I need something to help me switch.”

Switch?

“Like, I’m in here right now, and I’m Aaron — I’m hanging out with you, right?” he said.

“But you know, when I step out there, you have to be somebody else,” he continued, pointing at the door to the field. “Because maybe Aaron, in this moment, might be scared. But No. 99? He isn’t afraid at all.”

---

THE YANKEES ACTUALLY tried to re-sign Judge at the start of last season, before all the home runs, but Judge turned down a seven-year, $213.5 million offer, betting on himself to raise his own free agent market. He won that bet — handily — captivating the sport as he chased down Roger Maris’ 61-year-old American League record.

In the afterglow, Judge got his astronomical contract and the captainship, and was saddled, immediately, with the question that elevates and shatters so many:

What’s next?

“There’s that quote — something like, ‘It’s impossible to step twice into the same spot in a river,’ because the river is always flowing, right?” said Brian Cashman, the team’s longtime general manager. “Last season was a flood. This season, whatever happens, whatever we all do, is going to be different in so many ways.”

Judge knows that, too, but even as he officially assumes the role of captain, his basic leadership style remains the same. At its heart, it’s one of commitment, kindness and appreciation.

Willie Randolph, who was the Yankees’ captain from 1986-88 and still serves as a spring training instructor, said he believes Judge is one of the few players who doesn’t need to change anything at all in his new position. “I think it’ll just make him a little more aware of the things he’s doing,” Randolph said. “I felt like I was a captain for a few years before I was named one, and I think Aaron is the same way.”

Most of the stories Judge’s teammates told about him in Tampa were about small, intimate moments, and focused less on his largesse or generosity — though that was evident too — and more on basic gratitude.

On a recent afternoon, the Yankees finished workouts early and went on a team-building field trip to PopStroke, a nearby miniature golf franchise.

“Hey, you’re carrying us today, right?” Willie Calhoun, a veteran outfielder who joined the Yankees this offseason, asked Judge just before they teed off on the first hole. Judge howled. “I’ve literally never played golf before,” he said.

Judge, to put it kindly, didn’t carry them. “The problem was they barely had a putter that fit!” he griped a day later, but Calhoun said that watching a hunched-over Judge hit 3 straight putts way past the hole only to then leave the next 4 shots short was one of his favorite experiences this spring.

“He’s competitive because we all are, but he really was paying more attention to everyone else,” Calhoun said. “He was all over the place. I haven’t been here that long but you could see how much he loves these guys.”

This past offseason, pitcher Nestor Cortes was in Tampa when Judge mentioned that he was planning to go to the Buccaneers game the next night. Cortes asked if Judge had room for him and his wife (and maybe also his agent), and within minutes, the tickets arrived in his email.

“Here’s the thing, though,” Cortes said. “What I think about with that weekend isn’t that he gave us the tickets, which was amazing, but that when we got to the game and came up to him, before we could even say thank you for these tickets, he grabbed me and was like, ‘Thank you so much for coming — I’m really, really happy that you guys are here.'”

Cortes laughed. “I was like, ‘Shouldn’t we be thanking you?’ But he was thanking us. He just wanted to spend time with us. And he meant it.”

Captain or not, this is who Judge has been. A Yankees clubhouse staffer said Judge is one of the very few players who, ever since joining the team seven years ago, goes into the kitchen every single day to thank the chefs who prepare the postgame spread. And Lawson, the hitting coach, said he has seen a similar dynamic in the batting cages, as Judge will often go hit in Cage No. 4 during spring training, even though “the big boys usually hit in 1 or 2 because those are the nicest ones.” After taking his swings with the fringe roster players, Lawson said, Judge will thank them for hitting with him.

Elijah Dunham, a young player who has yet to make his big league debut but has hit in Cage No. 4 with Judge, said that what he appreciates most about Judge is that “he acts like we are equals.

“He’s the most important player on the team but he never makes me feel like we aren’t the same,” Dunham said.

If that sounds a bit like pro sports pablum, well, fair enough. But 20 minutes after Dunham said it, the Yankees finished their warmups on the main field and, position-group by position-group, clumps of players would run down the right-field line and head toward the indoor batting cages.

In each instance, the player at the front of the group would reach the door to the cages, fling it open and run through with the rest of the group trailing behind him.

Judge was the only one to do it differently. He led the outfielders over, but instead of going through first, he stopped, pulled the door open and stepped to the side, holding it for all the other outfielders to shuffle past.

Once everyone else went through, Judge followed.

---

A LITTLE BEFORE 11 a.m. on a Sunday late last month, the fans at Steinbrenner Field buzzed as Judge stepped to the plate during batting practice. First pitch in the Yankees’ opening exhibition game was still a ways off, but any opportunity to see Judge hit is an event.

Giancarlo Stanton, who frequently bats behind Judge in the lineup, had mentioned the day before that Judge has “long levers,” and that phrasing is just right. To see Judge steadily unspool his muscles before whipping his bat through the hitting zone is mechanically absorbing, sort of how staring at the pistons of an engine can be mesmerizing.

Discussing how many home runs Judge will hit this season is a recurrent party game among Yankees fans, and so as Judge blistered more than a few batting practice pitches over the fence, the numbers bantered about in the stands crept higher and higher. “I think he should hit a hundred,” a young boy standing near the dugout said matter-of-factly. (His father did not rule it out.)

Judge is not indifferent to those desires. But he also makes no secret of his focus on improving other aspects of his game. As good as his season was a year ago, the Yankees did not win the World Series, and his power largely disappeared during the stretch run and playoffs.

Because of this, and because of his philosophy of incremental growth, Judge has been attentive (if not a bit overzealous) about the less-obvious details in his game. Boone said he constantly sees Judge spending time with Matt Talarico, the team’s baserunning coach, to perfect his first-step speed. Judge said he is also working with Lawson to modify his approach in certain at-bats where he falls behind — a telling focus since he hit a league-best 21 home runs with two strikes on him last year.

At the mention of a book about the value of small changes called “Atomic Habits,” Judge brightened. “Yes — I know it; I’ve seen that on my wife’s bookcase [and] I’ve been meaning to steal it,” he said. Then he added, “You keep looking because no one knows what will make the ultimate difference.”

In conversations with his teammates this spring, Judge has repeatedly made this point. Simply because last season was his best-ever for hitting home runs doesn’t mean that it was his best-ever season for everything (or even anything) else.

And so he pokes and prods. He tinkers. He keeps looking for that edge he hasn’t yet found. At one point, when talking about the videos he watches before games, Judge mentioned Kobe Bryant. Judge said Bryant is a role model for him when he thinks about how to more consistently toggle that switch from Aaron to No. 99.

Bryant famously had his “Black Mamba” alter ego that he cultivated to help him separate his personal life from his work on the court, and Judge said he is in awe of that clear and simple definition.

“Do you have something like that?” he was asked. Judge narrowed his eyes.

“Not yet,” he said. “But give me time.”

FOX Sports رتبه بندی قدرت 26 و کمتر یک چرخش جدید در رتبه بندی کلاسیک بالقوه است. بله، چشم‌اندازها مهم هستند، اما با وجود تمام استعدادهای جوان در حال تغییر در بازی‌های بزرگ، سیستم‌های مزرعه به تنهایی نمی‌توانند کل داستان را بیان کنند. بنابراین ما در حال غواصی عمیق در هر یک هستیم MLB کلوپ، رتبه بندی همه آنها توسط بازیکنان در سازمانی که وارد فصل سن 26 سال یا جوانتر می شوند – از بزرگ تا مزرعه. هر روز هفته تا 24 مارس، از آخرین تا اول شمارش معکوس خواهیم کرد.

شماره 20 نیویورک یانکیز
امتیاز کل 26 و کمتر: 14 (از 30)

تامپا، فلوریدا – رفتار بیرونی آنتونی ولپ شامل لبخندی آسان، راه رفتن با نشاط و شلی کلی است که برای جوان 21 ساله‌ای که در رتبه اول یانکی‌ها قرار دارد، تا حدودی شگفت‌انگیز است.

کمی عمیق‌تر حفاری کنید و متوجه خواهید شد که رویکرد ولپ به سختی آنقدر بی‌خیال به نظر می‌رسد. این کودک به شدت روی به چالش کشیدن خود و رهایی از عادت های بد خود متمرکز است، همه اینها در تلاش است تا قبل از اولین حضور قریب الوقوع خود در لیگ اصلی، تا حد امکان برای بازی آماده شود.

ولپ اخیرا به FOX Sports گفت: «به خصوص در بازی بیسبال، این یک بازی کلیشه ای است، اما یک بازی شکست است. “شما همیشه سعی می کنید ببینید که آیا می توانید خود را کارآمدتر کنید و حاشیه خطای کمتری داشته باشید. در تمرین آسان است که به راحتی از کنار آن بگذرید و همان کارهایی را انجام دهید که همیشه انجام می دهید. اما من می خواهم خودم را به چالش بکشم و ببینم. اگر بتوانم تا جایی که می‌توانم آن را شبیه بازی کنم.”

سخت است که متوجه شهرت رو به رشد ولپ در کمپ یانکی ها نشوید. هنگامی که او با یک تمرین درون زمینی به پایان می رسد، مربیان متعددی بلافاصله بازخورد ارائه می دهند یا تکنیک او را تعریف می کنند یا در مورد آنچه که در دستور کار آن روز باقی مانده است جویا می شوند. او به پشت و نگاه های اضافی از برنج بالا دست می زند. فقط یک بازیکن تشویق شدیدتر از ولپ از طرفداران در طول تمرین ضربتی دریافت کرده است: آرون قاضی.

این بومی نیوجرسی در حدود 29 مایلی غرب شهر نیویورک بزرگ شد و چهار سال پس از امضای قرارداد با یانکی ها در درفت 2019، Volpe به رتبه 5 در لیست 100 مشتری برتر MLB Pipeline صعود کرد. ولپه بین فصل‌های 2021 و 22 لیگ برتر، چهار سطح را در توپ حرفه‌ای جهش کرد و انتظار می‌رود که او امسال اولین بازی خود را در لیگ بزرگ انجام دهد. Volpe، در کنار سایر بازیکنان آماده لیگ بزرگ در Oswaldo Cabrera، Oswald Peraza، Everson Pereira و Estevan Florial، تیتر یک گروه از مهاجمان جوان یانکی با سقف‌های بالقوه بلند است.

هفته گذشته در تمرینات بهاری یانکیز، مدیر آرون بون به طور خاص از ولپ، پرازا، جاسون دومینگوئز بازیکن خارج از زمین و آستین ولز به عنوان افرادی که مشتاقانه منتظر تماشای آنها در اردو بوده است، اشاره کرد.

بون گفت: “من الان از اینکه بچه ها در را می زنند هیجان زده هستم.” این بچه‌ها اکنون در لیگ‌های کوچک به سطح بالایی می‌رسند یا برای مدتی بازی می‌کنند حتی در لیگ‌های بزرگ، و دیدن موج بعدی هیجان‌انگیز است.

افراد زیادی هستند که به آن در زده‌اند و هنوز از آن عبور نکرده‌اند، و آن گرسنگی و آن میل وجود دارد، اما مهم است که آن را یک قدم برداریم.»

مدیریت انتظارات در بالاترین سطح از فهرست کارهای Boone در بهار امسال است. فقط به این دلیل که Volpe ممکن است فهرست روز افتتاحیه را شکست ندهد به این معنی نیست که او در فصلی آینده به قطعه مهمی برای یانکی ها تبدیل نخواهد شد. ولپ به نوبه خود گفت که در کنترل احساسات خود به خوبی کار می کند و می داند که فرصت بازی در لیگ های بزرگ در زمان مناسب فرا خواهد رسید.

پرهیز از مشتاق شدن بیش از حد برای رسیدن به بزرگ‌ها، برای بالقوه‌هایی که هنوز حداقل یک یا دو سال از شروع کارشان فاصله دارد، سخت‌تر است.

اسپنسر جونز، منتخب دور اول یانکی ها در سال 2022، یکی از جوانان بالقوه است که در حال حاضر با قاضی مقایسه می شود، بیشتر به خاطر اندازه اش. جونز، یک بازیکن میانی با ضربات چپ و با نمرات بالا در قدرت و قدرت، با 6 فوت-7 و 225 پوند چک می کند. او به دلیل سرعت خفاش و تماس سخت خود جذاب است و به سرعت به دلیل ورزشکاری مثبت خود توجه را به خود جلب می کند. جونز هنوز حداقل چند سال با The Show فاصله دارد، اما خوانش سرعت خروج او تا آن زمان جذاب خواهد بود.

بون گفت: «این یک سال طولانی و طولانی است که همه چیز در حال انجام است، همه چیز در حال آشکار شدن است، عملکرد همچنان اهمیت دارد. “روز افتتاحیه ممکن است شبیه آنچه 15 آوریل به نظر می رسد نباشد. سعی می کند به کل تیم یادآوری کند، اما همچنین به افراد خاصی، ما همیشه در اینجا یک بازی طولانی انجام می دهیم.

“این مربوط به این است که ما یک فصل عالی را پشت سر بگذاریم. بنابراین، تلاش برای ایجاد تعادل بین فوریت هر روز و کار کردن در حرفه خود و تلاش برای بهتر شدن تدریجی. اما همچنین سعی می کنیم درک کنیم که باید باهوش باشیم زیرا در حال بازی کردن هستیم. بازی طولانی در اینجا، به خصوص زمانی که صحبت از تمرینات بهاری باشد.”

تفکیک امتیاز
بازیکنان در لیگ برتر: 6 (از 10)
پرتاب کننده های لیگ برتر: 2 (از 10)
بازیکنان موقعیت احتمالی: 4 (از 5)
پارچ های احتمالی: 2 (از 5)

Deesha Thosar نویسنده MLB برای FOX Sports است. او قبلاً به عنوان یک گزارشگر بیت برای نیویورک دیلی نیوز، متس را پوشش می داد. او را در توییتر در @ دنبال کنیددیشاثار.

بیسبال بیشتر از FOX Sports:

داستان های برتر از FOX Sports:

---

---